Yetişkin bir köpek dişlerini kaybettiğinde bunun nedeni genellikle hayatının doğal akışının yaşlılığa yaklaşmasıdır. Ancak kötü hijyen alışkanlıkları veya ciddi periodontal hastalıkların varlığı süreci hızlandırabilir.
İnsanlar gibi yetişkin köpekler de hastalığa karşı daha hassastır. Obezite, enerji eksikliği, göz problemleri veya ağız sorunları en sık görülenlerden bazılarıdır.
Tüm dişlerini gösteren yetişkin bir köpeğin 20 üst dişi ve 22 alt dişi olacaktır. Bununla birlikte, evcil hayvanlarda önleyici ağız hijyeni uygulaması sahipleri arasında hala çok yaygın olmadığından, köpek dişlerinin tam olarak korunması genellikle nadirdir.
Yetişkin bir köpek dişlerini kaybettiğinde olası enfeksiyonları ve hatta daha fazla diş kaybını önlemek için daha fazla veteriner kontrolü gerekir. Uzmanın görevi çok önemlidir, ancak rutin ağız içi gözlem ve temizliği sağlamak zorunda olan sahibinin taahhüdü hayvanın refahının anahtarıdır.
Köpek dişlerini zayıflatan faktörler
Ağız sorunları hayatın herhangi bir döneminde ortaya çıksa da genellikle yaşlılıkta görülme sıklığı daha fazladır. Bunun nedeni, söz konusu patolojinin doğal fizyolojik aşınma ve yıpranma ile birleşmesi ve olası yetersiz koruyucu bakımın sonucudur.
Diş kaybını artıran faktörlerden bazıları şunlardır:
- Diş eti iltihabı. Genetik veya diyetsel faktörler buna neden olabilse de, genellikle kötü ağız hijyeninin neden olduğu bakteri plağının varlığına bağlı olarak diş etlerinin tahrişi ve iltihaplanması.İlk aşamalarda dişi etkilemez; hatta derinlemesine bir diş temizliği ile tersine çevrilebilir. Tedavi edilmezse, ağırlaştırıcı ağız kokusu ve genel ağrıya ek olarak, sözde periodontite yol açacaktır.
- periodontitis. Doku hasarı kötüleşir, böylece enfeksiyon bağlara ve diş kemiklerine yayılır. Genellikle, çoğunlukla dört ila altı yaş arasındaki köpeklerde, uzun süreli bakteri plağı, tartar veya kötü tedavi edilmiş diş eti iltihabından sonra ortaya çıkar. Diş desteğinin kalıcı olarak kaybına neden olan geri dönüşümsüz olması, doğru tedavi edilmediği takdirde dişlerin kaybıyla sonuçlanması anlamına gelir.
- Endodontik hastalık. Dış travma, mine anormallikleri veya çürüğün varlığı sonucu dişin içini zayıflatan bir durum. Kırmızımsı veya mor dişler, yüzün ağrıması veya şişmesi, diş fistülleriyle sonuçlanabilecek en sık semptomlardan bazılarıdır.
- Diğer faktörler. Yanlış kapanış veya sürmemiş dişlerin varlığı, mine kalitesi veya yetersiz beslenme gibi diş gelişimindeki anomaliler ağız sağlığına zarar verebilir. Ayrıca genetik faktörler ve hatta bazı küçük ırklar diş kaybına daha yatkındır.
Yetişkin köpekler neden dişlerini kaybeder?
Her yaştaki bir köpeğin dişlerini kaybetmesinin birkaç nedeni olsa da, yetişkinler tüm yıllarının yıpranması nedeniyle dişlerini kaybederler. Elbette diş problemleri bu sürecin beklenenden daha erken gerçekleşmesine neden oluyor.
Zamanla küçük yiyecek parçaları diş etlerinin kıvrımlarında sıkışır ve bu nedenle göze çarpmayan bir tartar plağı oluşmaya başlar. Bu çoğu eğitmen tarafından fark edilmez ve dişlerin zayıflamasından da sorumludur.
Köpekleri diş hekimine götürmek gerekli görünmese de bu alışkanlık dişlerini ağızlarında daha uzun süre tutabilir. Diş parçalarının kaybını önlemek imkansızdır ancak uygun bakım ile kullanım ömürleri uzatılabilir.
Yetişkin bir köpek dişlerini kaybederse ne yapılmalı
Çoğu zaman köpeklerde diş kaybı fark edilmez, çünkü bunlar oldukça büyük parçalar olmadıkça veya bariz semptomlar olmadıkça, sahipleri evcil hayvanlarının ağız durumunu fark etmezler.
Genel olarak, düşme bir veya iki dişi etkilediğinde, veteriner hekimler, diştaşı birikimini önlemek için sıkı hijyen, periyodik kontroller ve diş taşı temizliğini önerir.
Bazı durumlarda, kötü tedavi edilen enfeksiyonlar daha büyük yapıları yayabilir ve zayıflatabilir. Hayvanın beslenmesini zorlaştıran birkaç 'gevşek' diş veya diğer yaralanma türleri karşısında, uzmanlar en uygun cerrahi müdahaleyi veya diyet değişikliğini değerlendireceklerdir.
Genç bir köpeğin diş sağlığına özen göstermek, onun olgunluk dönemindeki yaşam kalitesini belirleyebilir. Bu nedenle yeterli beslenme ve veteriner gözetimi ile birlikte sahiplerinin hijyenik müdahalesi, hayvanın refahını sağlamak için temel ilkeler olacaktır.